Jedynym bezwzględnym przeciwwskazaniem do znieczulenia ogólnego jest odmowa pacjenta na wykonanie zabiegu. Jednak z różnych przyczyn może pojawić się wiele przeciwwskazań względnych. Mogą to być: nieoptymalna czynność serca, płuc lub nerek, istniejące wcześniej schorzenia lub ciąża. Jeśli pacjent nie spełnia tych wymogów, może być leczony technikami regionalnymi. Ponadto, pacjent powinien zostać poddany dokładnej ocenie przedoperacyjnej, aby wykluczyć wszelkie potencjalne powikłania.
Artykuł przygotowany z myślą o naszych czytelnikach, dzięki współpracy z beautifulskin-grudziadz.pl
Istniejące schorzenia
Istnieje kilka względnych przeciwwskazań do znieczulenia ogólnego, w tym pewne choroby współistniejące i odmowa pacjenta. Przed zabiegiem należy ocenić pacjenta, aby stwierdzić, czy jego stan zdrowia sprzyja znieczuleniu. Lekarz powinien również przejrzeć historię znieczulenia pacjenta oraz funkcje serca/płuc/nerek, aby ustalić, czy jakieś schorzenia uniemożliwiają pacjentowi poddanie się znieczuleniu ogólnemu.
Istnieje pięć głównych klas środków znieczulających: miejscowe, rdzeniowe i neuraksjalne. Znieczulenie miejscowe może być podawane w różnych celach, ale większość ludzi ma tylko jeden rodzaj znieczulenia. Znieczulenie miejscowe nie jest zalecane do zabiegów dotyczących kręgosłupa. Znieczulenie ogólne jest najlepsze dla drobnych operacji, takich jak zabiegi stomatologiczne. Może być stosowane w leczeniu przewlekłego bólu, urazów, złamań lub infekcji przewodu pokarmowego.
Wspólne przeciwwskazania do znieczulenia ogólnego
Niektórzy ludzie mogą mieć historię warunków medycznych, które sprawiają, że są kandydatami do znieczulenia ogólnego. Ten rodzaj znieczulenia jest niebezpieczny, ponieważ wpływa na ośrodkowy układ nerwowy, powodując u pacjenta senność, osłabienie i rozmycie. Pacjent powinien być również pod opieką odpowiedzialnej osoby dorosłej, która pozostanie z nim przez następne 24 godziny. Nie powinien on prowadzić samochodu, spożywać alkoholu ani podpisywać żadnych dokumentów prawnych, gdy pacjent jest pod znieczuleniem.
Kilka stanów kardiologicznych może spowodować, że znieczulenie ogólne będzie niewskazane. U pacjentów z niestabilną dławicą piersiową, nadciśnieniem tętniczym lub niedoborem pseudocholinesterazy należy przed zabiegiem wykonać cewnikowanie serca lub pomostowanie. Choć stany te nie stanowią bezwzględnego przeciwwskazania do znieczulenia ogólnego, mogą wymagać zaawansowanego planowania. Pacjentki w ciąży lub z istotnymi chorobami współistniejącymi również powinny być poddawane cewnikowaniu serca i zabiegom chirurgicznym w miarę możliwości w znieczuleniu miejscowym.
Znieczulenie ogólne wymaga również specjalistycznego sprzętu. Certyfikowany przez zarząd anestezjolog lub inny wykwalifikowany anestezjolog będzie ściśle monitorował pacjenta, aby zapewnić mu bezpieczeństwo. Podczas zabiegu będą używane inne urządzenia monitorujące, w tym laryngoskop, rurka intubacyjna i ustno-gardłowe urządzenie do udrożniania dróg oddechowych. Należy również pamiętać, że osoba, która została poddana znieczuleniu ogólnemu, nie powinna prowadzić pojazdów ani pić alkoholu przez 24 godziny po zabiegu.
Częstym skutkiem ubocznym znieczulenia ogólnego są nudności, wymioty i dreszcze, które mogą powodować senność lub dezorientację po zabiegu. Zazwyczaj ustępują one szybko, ale mogą być źródłem dyskomfortu. Chociaż większość osób doświadcza niewielkich skutków ubocznych znieczulenia ogólnego, zawsze istnieje możliwość wystąpienia poważnych powikłań, a nawet śmierci. U niektórych osób ryzyko wystąpienia poważnych reakcji na ten lek jest większe niż u innych, dlatego ważne jest, aby przed operacją omówić swoje ryzyko.
Wśród skutków ubocznych znieczulenia ogólnego, najczęstszym jest senność. Jednak ten efekt uboczny nie powinien Cię martwić, jeśli poza tym jesteś zdrowy. Większość pacjentów wraca do zdrowia bardzo szybko, a przez większość czasu zespół anestezjologiczny jest w stanie odpowiednio nimi zarządzać. Kilku pacjentów może doświadczyć bólu gardła lub nudności, ale nie jest to powód do niepokoju. Co więcej, istnieje bardzo niewiele przypadków poważnych reakcji na znieczulenie. Zespoły anestezjologiczne mają możliwość podawania leków ratunkowych i stałego monitorowania parametrów życiowych pacjentów.
Dzieciom można podawać środki znieczulające dożylnie lub wziewnie. W celu uspokojenia dziecka przed wprowadzeniem cewnika można zastosować środek wziewny. W przypadku dzieci ilość gazu fluranu wymagana do utrzymania odpowiedniego znieczulenia jest nazywana minimalnym stężeniem pęcherzykowym (MAC). Dzieci mają zwykle wyższe MAC niż dorośli, ale starsi pacjenci są zwykle w stanie tolerować wszystkie rodzaje znieczulenia.
Podobne tematy
