Kobiety powinny porozmawiać z ich dostawcami opieki zdrowotnej przed poddaniem się operacji w znieczuleniu ogólnym podczas ciąży. Chociaż jest ono bezpieczne w przypadku większości zabiegów, długie procedury mogą stanowić ryzyko. Nie jest jeszcze jasne, czy jest to spowodowane samym znieczuleniem, czy też stanem dziecka poddawanego operacji. W przypadku, gdy masz stan zagrażający życiu, nie należy zniechęcać się do znieczulenia ogólnego w czasie ciąży. Należy omówić ryzyko i korzyści z lekarzem i upewnić się, że zna on historię choroby.
Artykuł zrealizowany przy wsparciu serwisu beautyboxy.pl
Znieczulenie regionalne
Ogólnie rzecz biorąc, lepszym pomysłem jest odłożenie wszelkich operacji do drugiego trymestru, czyli okresu zmniejszonego ryzyka, ponieważ płód jest mniej narażony na uraz lub asfiksję. Ponadto w tym czasie zachodzą znaczne zmiany fizjologiczne u matki i płodu, a ciążowa macica uciska już większe naczynia. Może to sprawić, że znieczulenie będzie ryzykownym zabiegiem.
Podczas cięcia cesarskiego ważne jest rozszerzenie znieczulenia regionalnego poziomu czuciowego do T3 lub T4, gdyż jest to obszar najbardziej wrażliwy na ból. Można również wykonać manewr przemieszczenia macicy oraz zastosować odpowiednią płynoterapię. W celu pomyślnego wykonania cięcia cesarskiego macica powinna być również przemieszczona w lewą stronę. Nierzadko jednak podczas cięcia cesarskiego u matki występuje znaczne niedociśnienie.
Oprócz omówionych powyżej zagrożeń, znieczulenie regionalne i ciąża wiążą się ze zwiększonym ryzykiem powikłań matczynych i noworodkowych. W zależności od etapu ciąży u rodzącej może być również rozpoznana choroba współistniejąca, wymagająca interwencji anestezjologa. Jednak mimo licznych zagrożeń rola anestezjologów jest nie do przecenienia. Ponadto ścisła koordynacja działań anestezjologów i położników pozwoli na zmniejszenie zachorowalności i śmiertelności matek i noworodków.
Endogenne leki sympatykomimetyczne
U pacjentów poddawanych zabiegom chirurgicznym w znieczuleniu ogólnym leki sympatykomimetyczne są niezbędne do utrzymania ciśnienia krwi. Leki te powodują rozszerzenie naczyń obwodowych i selektywnie zwiększają przepuszczalność naczyń krwionośnych w skórze i błonie śluzowej nosa. Ich stosowanie w czasie ciąży wiąże się z pewnym ryzykiem. Ryzyko stosowania leków sympatykomimetycznych w czasie ciąży wynika z kilku czynników, w tym potencjalnych działań niepożądanych.
Bezpośrednie i pośrednie środki sympatykomimetyczne mają różne działanie. Te pierwsze wnikają do zakończeń nerwów współczulnych i wypierają zmagazynowany przekaźnik katecholaminowy. Blokują również wychwyt zwrotny tego przekaźnika. Niektóre z tych leków uważane są za leki o charakterze „amfetaminopodobnym”. Są one przeciwwskazane w ciąży, jaskrze z zamknięciem kąta, we wstrząsie.
Endogenne leki sympatykomimetyczne są najczęstszym rodzajem leków przeciwbólowych stosowanych w medycynie. Są skuteczne w zapobieganiu i leczeniu różnych zaburzeń, w tym astmy. Od wieków stosowane są w leczeniu różnych schorzeń. Obecnie dostępnych jest wiele syntetycznych leków sympatykomimetycznych. Należą do nich ketamina, fenyloetyloamina i tioprofen.
Pacjentki poddawane znieczuleniu regionalnemu w czasie ciąży narażone są na szczególne ryzyko. Otyłość i obrzęki przesłaniają anatomiczne punkty orientacyjne. Ponadto ciąża powoduje zmiękczenie więzadeł międzykręgowych, które zakłócają techniki zewnątrzoponowej utraty oporu. Ponadto w ciąży środki znieczulenia miejscowego są szerzej dystrybuowane i konieczne jest stosowanie mniejszych dawek. Wynika to z faktu, że ciąża zmniejsza stężenie albumin i zmniejsza wiązanie z osoczem, co skutkuje większą częstością toksyczności środków znieczulenia miejscowego.
Kryteria wykluczenia ze znieczulenia w ciąży
Istnieją cztery główne kryteria dotyczące badań badających wpływ znieczulenia ogólnego na rozwijający się mózg w czasie ciąży. Pod uwagę brano sam środek znieczulający, rodzaj ekspozycji, czas trwania i częstość znieczulenia oraz miary wyników dla płodu. Badania mogły być retrospektywne lub prospektywne, z okresem do dwóch lat od rozpoczęcia bazy danych do 3 kwietnia 2020 roku. Poniżej wymieniono kryteria wykluczenia z badań.
Podstawową troską anestezjologów podczas operacji niepołożniczych w czasie ciąży jest bezpieczeństwo matki i płodu. Głównymi celami anestezjologa są utrzymanie ciąży, zapewnienie bezpieczeństwa matce oraz zapewnienie najlepszego wyniku dla płodu. Ponadto musi on rozważyć, czy skurcze macicy są zahamowane lub czy płód może być przedwczesny. Chociaż nie udowodniono jednoznacznie, że żaden lek anestezjologiczny nie jest szkodliwy dla płodu ludzkiego, decyzja o przystąpieniu do zabiegu powinna być podjęta przez zespół wielodyscyplinarny.
Benzodiazepiny są powszechnie stosowane w procedurach niepołożniczych w czasie ciąży, ale zwiększają ryzyko wystąpienia anomalii serca i rozszczepu podniebienia. W związku z tym należy unikać benzodiazepin przez cały okres ciąży. Inne środki znieczulające powszechnie stosowane w ciąży to barbiturany, propofol, opioidy, środki zwiotczające mięśnie i środki znieczulenia miejscowego.
Podobne tematy
