Lidokaina jest rodzajem znieczulenia miejscowego. Jest ona powszechnie stosowana do różnych procedur. Inne rodzaje znieczulenia miejscowego to znieczulenie regionalne infiltracyjne i dożylne. Oto niektóre z zalet każdego z nich. Dowiesz się również, jak różni się od bloku zewnątrzoponowego. Możesz wybrać, który z nich jest najlepszy dla Twoich konkretnych potrzeb, czytając informacje poniżej. Jeśli masz jakiekolwiek pytania dotyczące znieczulenia miejscowego, zapytaj swojego lekarza.
Lidocaine
Lidocaine jest powszechnie stosowanym środkiem znieczulenia miejscowego na oddziałach ratunkowych. Jest bezpiecznie i skutecznie stosowana w prawie każdej procedurze znieczulenia miejscowego. Jej szybki początek i czas działania sprawiają, że jest ona doskonałym wyborem do znieczulenia. Wykazano, że grupa amidowa lidokainy jest bezpieczna w szerokim zakresie zastosowań. Działanie farmakologiczne lidokainy jest zależne od jej toksyczności dla ustroju, ale działania niepożądane występują niezwykle rzadko.
Dożylne znieczulenie regionalne
Dożylne znieczulenie regionalne jest często preferowane w przypadku zabiegów naczyniowych. Może ono zmniejszyć ból i obrzęk podczas zabiegów, a także pomóc pacjentom w szybszym powrocie do zdrowia po operacji. W zależności od miejsca zabiegu, ten rodzaj znieczulenia jest często podawany podczas wizyty w ośrodku dziennym lub pobytu w szpitalu. Chociaż jest to stosunkowo bezpieczne, dożylne znieczulenie regionalne może mieć działania niepożądane. Do poważnych reakcji na dożylne znieczulenie regionalne należą wysoka gorączka, wymioty i zawał serca.
Naciekowe znieczulenie miejscowe
Naciekowe znieczulenie miejscowe (LIA) jest powszechnie stosowaną techniką analgetyczną w chirurgii. Czas trwania efektu znieczulającego zależy od kilku czynników. Ogólnie rzecz biorąc, wywołuje ono efekt głębokiego odrętwienia i zmniejsza ból. Technika ta jest często łączona z opioidami i sterydami. W przypadku dużych operacji LIA jest stosowana jako część strategii analgezji okołooperacyjnej.
Znieczulenie zewnątrzoponowe
Podawanie leków znieczulających zewnątrzoponowo podczas znieczulenia miejscowego jest techniką zapewniającą całkowite znieczulenie w ogonowej połowie ciała. Zewnątrzoponowe podawanie opioidów, zwłaszcza morfiny, ma niewiele działań niepożądanych w porównaniu z podawaniem systemowym. Zastrzyki zewnątrzoponowe są zazwyczaj wykonywane w przestrzeni międzykręgowej lędźwiowo-krzyżowej, w której znajdują się nerwy z kręgosłupa szyjnego i tłuszcz.
Naciekowe znieczulenie miejscowe błony śluzowej nosa
Naciekowe znieczulenie miejscowe nosa podawane jest w formie iniekcji. Środki znieczulające miejscowo mają podobny mechanizm działania i są wybierane na podstawie ich właściwości farmakodynamicznych i farmakokinetycznych. Idealny środek znieczulający powinien być niedrażniący, mieć krótki początek działania i długi czas działania podczas zabiegu.
Znieczulenie miejscowe dolnej części pleców/lędźwi
Znieczulenie miejscowe dolnej części pleców/lędźwi podawane jest za pomocą igły wprowadzanej pomiędzy kręgi w kręgosłupie. Igła jest następnie usuwana, pozostawiając małą rurkę w przestrzeni zewnątrzoponowej. Potrzeba około dziesięciu do dwudziestu minut, aby w pełni zdrętwiały plecy i region, w zależności od anatomii pacjenta i wykonywanej procedury. Ten rodzaj znieczulenia jest często używany do zabiegów chirurgicznych takich jak wymiana stawu biodrowego i kolanowego, zabiegów ginekologicznych, zabiegów urologicznych i zabiegów na kręgosłupie.
Podobne tematy
