Kiedy używane podczas operacji, znieczulenie miejscowe może spowodować tymczasowe szybkie bicie serca. Środek znieczulenia miejscowego jest wstrzykiwany do naczynia krwionośnego, a epinefryna (znana również jako adrenalina) wędruje bezpośrednio do serca. To szybkie bicie serca jest nieszkodliwe i powinno wrócić do normy w ciągu kilku sekund. Ten rodzaj znieczulenia jest stosowany w różnych procedurach, w tym w wypełnieniach stomatologicznych i implantach stomatologicznych.
Prezentujemy Państwu treść opracowaną z udziałem beautyaround.pl
Koszt
W niedawnym przeglądzie systematycznym badacze przeanalizowali okołooperacyjne koszty znieczulenia ogólnego i miejscowego w chirurgii ambulatoryjnej. Systematycznie poszukiwali analiz kosztów-efektywności schematów znieczulenia, w tym czasu spędzonego na sali operacyjnej. Postawili hipotezę, że znieczulenie miejscowe i regionalne zmniejsza koszty szpitalne w warunkach ambulatoryjnych. Oceniali oni całkowite koszty znieczulenia zarówno w warunkach szpitalnych, jak i ambulatoryjnych, w tym leki, środki i personel.
Znieczulenie jest zwykle pokrywane przez ubezpieczenie zdrowotne w przypadku procedur niezbędnych z medycznego punktu widzenia, ale koszt tego leku może być bardzo zróżnicowany. Za znieczulenie miejscowe w gabinecie lekarskim pacjenci mogą zapłacić zaledwie 500 dolarów, natomiast koszty znieczulenia regionalnego na szpitalnej sali operacyjnej mogą wynosić od 550 do 3500 dolarów. Koszty znieczulenia są bardzo zróżnicowane i zależą od miejsca wykonywania zabiegu, rodzaju zabiegu oraz kosztów stosowanych środków znieczulających.
Chociaż znieczulenie miejscowe nie wymaga sprzętu szpitalnego, koszty pracy pielęgniarskiej przy tych procedurach są bardzo zróżnicowane. Czas pracy pielęgniarki jest proporcjonalny do liczby pacjentów na oddziale pooperacyjnym. Stosunek pielęgniarek do pacjentów w szpitalu wynosi zazwyczaj 1:2. W klinice jest to 1:5 lub 1:6. Całkowity koszt każdej techniki znieczulenia jest obliczany jako suma kosztów leków znieczulających, pracy pielęgniarek i materiałów do znieczulenia.
Autorzy badania stwierdzili, że 50% wszystkich zabiegów laparoskopowych mogłoby być wykonywanych w znieczuleniu miejscowym, co przyniosłoby oszczędności rzędu 55 milionów dolarów. Wynika to z faktu, że czas rekonwalescencji pacjenta po znieczuleniu miejscowym był krótszy niż u chorych, u których zastosowano znieczulenie rdzeniowe. Jednak nawet po zastosowaniu ryczałtowych schematów opłat, oszczędności nadal wynosiły tylko 529 dolarów na pacjenta. Z tego 76% oszczędności dotyczyło leków i sprzętu anestezjologicznego.
Koszty znieczulenia miejscowego zależą od rodzaju zabiegu i jego złożoności. Koszt kolonoskopii może wynosić 300 dolarów, natomiast drobna operacja stawu może kosztować około 400 dolarów. Ogólnie rzecz biorąc, koszt znieczulenia różni się w zależności od świadczeniodawcy, ale koszt jest zazwyczaj niższy, gdy stosowane jest znieczulenie miejscowe niż ogólne. Jeśli jednak stosuje się znieczulenie miejscowe, oszczędności mogą sięgać setek dolarów.
Koszt znieczulenia miejscowego może się znacznie różnić w zależności od rodzaju wykonywanego zabiegu i miejsca operacji. W Stanach Zjednoczonych koszty znieczulenia stanowiły największą część wydatków chirurgicznych. Z kolei koszty związane z opieką po znieczuleniu i chirurgią ambulatoryjną były najdroższe. Koszty te obejmują koszty znieczulenia zewnątrzoponowego, które jest podawane przez maskę. Celem znieczulenia jest pozbawienie pacjenta przytomności podczas zabiegu.
Efekty uboczne
Istnieje wiele efektów ubocznych znieczulenia miejscowego. Większość z tych leków podawana jest w formie iniekcji, co powoduje rozszerzenie naczyń w miejscu wstrzyknięcia. Inne, takie jak błękit metylenowy, mają działanie na ośrodkowy układ nerwowy, które powoduje stan depresji i pobudzenia. Leki te mogą powodować zawroty głowy i dezorientację. W ciężkich przypadkach skutki uboczne mogą spowodować zawał serca. Niemniej jednak korzyści wynikające ze znieczulenia miejscowego mogą przewyższać te zagrożenia.
Jednym z potencjalnych skutków ubocznych znieczulenia miejscowego jest uczucie odrętwienia, które może prowadzić do przypadkowych urazów. Jest to szczególnie niebezpieczne dla dzieci, które są bardziej podatne na wypadki niż dorośli. Większość tych skutków ubocznych jest łagodna i znika w ciągu kilku minut. Niezależnie od rodzaju zabiegu, pacjenci powinni upewnić się, że po jego zakończeniu dostaną dużo odpoczynku, aby w pełni odzyskać siły. Jeśli niedawno jadłeś, skutki uboczne znieczulenia miejscowego raczej nie będą się utrzymywać.
Innym skutkiem ubocznym jest methemoglobinemia, która może doprowadzić do śmierci pacjenta. Chociaż znieczulenie miejscowe jest ogólnie uważane za bezpieczne w stomatologii, istnieje pewne ryzyko. Wstrzyknięcia nie mają na celu wywołania stanu nieświadomości, ale wielokrotne podawanie może zwiększyć ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. W przeglądzie systematycznym stwierdzono, że większość osób doświadcza niektórych z tych działań niepożądanych po zabiegach stomatologicznych. Ważne było, aby zauważyć, że te działania niepożądane występują w niewielkiej podgrupie pacjentów.
Innym działaniem niepożądanym znieczulenia miejscowego jest kwasica, która zmniejsza działanie tych leków. Kwasica jest reakcją pomiędzy tkankami tworzącymi ranę a środkiem znieczulenia miejscowego. Ponieważ środki miejscowo znieczulające nie przekraczają błony komórkowej, nie mogą dotrzeć do cytoplazmatycznego miejsca działania. W związku z tym znieczulenie miejscowe może zablokować prawie każdy nerw pomiędzy zakończeniami nerwów obwodowych a ośrodkowym układem nerwowym. Stąd też znieczulenie miejscowe jest najbardziej obwodową techniką. Wykorzystuje mniejsze nerwy pojedynczo, natomiast znieczulenie rdzeniowe i zewnątrzoponowe łączy się z ośrodkowym układem nerwowym.
Choć znieczulenie miejscowe jest bezpieczniejsze niż ogólne, to nadal może prowadzić do działań niepożądanych, w tym zwiększonego ryzyka zgonu. Jednak efekty przeciwbólowe znieczulenia miejscowego występują rzadko i nie są dotkliwe, a większość osób wraca do zdrowia szybciej niż pacjenci ze znieczuleniem ogólnym. Skutki znieczulenia miejscowego ustępują w ciągu kilku godzin. Całkowity powrót do zdrowia po zabiegu może trwać do jednego dnia. Dzieje się tak, ponieważ znieczulenie miejscowe blokuje sygnały bólowe, które docierają do mózgu.
Procedury
Znieczulenie miejscowe to rodzaj leku uspokajającego, który znieczula określony obszar. Jest ono stosowane do blokowania nerwów i blokowania bólu. Może być stosowane jako środek znieczulający miejscowo lub wprowadzany do organizmu. Znieczulenie regionalne obejmuje większy obszar i blokuje ból w całym ciele. Ten rodzaj znieczulenia jest najczęściej stosowany w przypadku operacji wymagających dużego ruchu lub skomplikowanych zabiegów.
Podczas operacji znieczulenie miejscowe jest wstrzykiwane wokół nerwu pachowego, nerwu przebiegającego przez pachę. Powoduje to odrętwienie ręki, ramienia i barku. Blokady nerwów mogą być również stosowane do nerwu udowego, który zapewnia drętwienie podudzia od kolana do biodra. Blokady nerwów mogą być również stosowane podczas operacji na przełyku.
Ponieważ znieczulenie miejscowe nie powoduje utraty przytomności, jest ono zazwyczaj bezpieczniejszą alternatywą dla znieczulenia ogólnego. Oprócz tego, że nie powoduje utraty przytomności przez pacjenta, znieczulenie miejscowe nie wymaga specjalnego przygotowania. Czas rekonwalescencji jest znacznie szybszy niż w przypadku znieczulenia ogólnego. Niektóre osoby, które mają lęki, mogą wymagać wcześniejszego zastosowania środków uspokajających. Dlatego tak ważne jest, aby wybrać lekarza, który ma odpowiednie kwalifikacje i doświadczenie w podawaniu znieczulenia miejscowego.
Infiltracja to kolejny rodzaj znieczulenia miejscowego. Ten typ stosuje się na małych obszarach, takich jak powieka. W tym typie do skóry wprowadza się igłę, a roztwór znieczulający wstrzykuje się do głębokiej skóry właściwej i rozgałęzień splotu czuciowego. Znieczulenia miejscowe są również stosowane w chirurgii oka, co spowoduje zdrętwienie oka. Znieczulenie przewodowe jest wstrzykiwane w obszar ogólny, który otacza pole operacyjne.
Znieczulenie ogólne jest stosowane, gdy zabieg jest skomplikowany. W tym typie lekarz anestezjolog jest odpowiedzialny za podanie znieczulenia, co obejmuje monitorowanie parametrów życiowych pacjenta. Może on być uzupełniony przez certyfikowaną zarejestrowaną pielęgniarkę anestezjologiczną, certyfikowanego asystenta anestezjologa lub lekarza stażystę. Niemniej jednak wiele zabiegów wymaga znieczulenia ogólnego. Dlatego też znieczulenie miejscowe jest doskonałym wyborem, jeśli zamierzasz przeprowadzić niewielki zabieg.
Istnieją zagrożenia i działania niepożądane związane ze stosowaniem środków znieczulających miejscowo. Oprócz reakcji alergicznych, środki znieczulenia miejscowego mogą powodować depresję ośrodkowego układu nerwowego, co może skutkować zmniejszeniem częstości akcji serca i oddychania. Może to również prowadzić do zatrzymania akcji serca. Może również wywołać reakcję alergiczną skutkującą pokrzywką, obrzękiem i trudnościami w oddychaniu. Napady drgawek są częstsze u małych dzieci. Chociaż znieczulenie miejscowe jest bezpieczną opcją, ważne jest, aby wybrać lekarza, który jest wysoce wyszkolony do wykonywania zabiegu.
Kolejnym ryzykiem związanym ze znieczuleniem ogólnym są nudności. Ponadto, pacjenci mogą doświadczyć wymiotów, biegunki i nudności po poddaniu się znieczuleniu ogólnemu. Chociaż znieczulenie miejscowe jest często bezpieczniejsze i skuteczniejsze niż znieczulenie ogólne, pacjenci powinni nadal przestrzegać ścisłej diety przed poddaniem się jakiejkolwiek procedurze medycznej. Ponadto, znieczulenie miejscowe ma mniej skutków ubocznych, takich jak bolesność w miejscu wstrzyknięcia leku. Wreszcie, pacjent może doświadczyć reakcji alergicznej na leki stosowane w znieczuleniu miejscowym.
Podobne tematy
