Różnica między znieczuleniem ogólnym a znieczuleniem może wydawać się nieistotna, ale ma głębokie implikacje dla pacjentów, którzy wymagają procedur medycznych. Pacjenci, którzy nie mogą tolerować znieczulenia miejscowego, na przykład, mogą wymagać znieczulenia ogólnego. Znieczulenie ogólne jest powszechną opcją dla chirurgii. Jest ono często stosowane, gdy znieczulenie miejscowe jest nieskuteczne. Jest ono również stosowane w niektórych procedurach medycznych, takich jak operacja mózgu.
Sedacja
Kluczową różnicą pomiędzy znieczuleniem ogólnym a sedacją jest poziom sedacji. W przypadku minimalnej sedacji pacjent pozostaje przytomny i może doświadczać pewnych zaburzeń fizycznych i poznawczych. Jednak odruchy oddechowe, sercowo-naczyniowe i oddechowe są zazwyczaj niezaburzone. W przypadku umiarkowanej sedacji pacjent śpi, ale zachowuje odpowiedni poziom świadomości. W przypadku skomplikowanych zabiegów chirurgicznych, pacjenci mogą doświadczać przedłużonej sedacji.
Istnieją dwa rodzaje sedacji: umiarkowana i głęboka. Umiarkowana sedacja wystarcza do zapewnienia pacjentowi komfortu podczas zabiegu stomatologicznego; głęboka sedacja spowoduje, że pacjent będzie czuł się nieprzytomny lub będzie śnił. Z kolei znieczulenie ogólne może sprawić, że pacjent będzie nieprzytomny i całkowicie nieświadomy zabiegu. Głęboka sedacja jest pomiędzy umiarkowaną a minimalną i może spowolnić oddychanie pacjenta. Należy pamiętać, że ten rodzaj znieczulenia musi być podawany przez sedatologa.
Pacjenci mogą również otrzymać leki uspokajające przed zabiegiem. Jednak leki te są nieskuteczne w zmniejszaniu lęku i są skuteczne tylko w przypadku drobnych zabiegów. Pacjentom można również podać doustne środki uspokajające przed zabiegiem chirurgicznym, aby ułatwić ten proces. Chociaż sedacja doustna jest przydatna dla pacjentów przed poważnym zabiegiem, nie powinna być stosowana, jeśli zabieg nie jest pilny, ponieważ może opóźnić leczenie.
Podczas gdy znieczulenie ogólne jest bezpieczniejszą opcją dla większości pacjentów, sedacja może nadal stwarzać pewne ryzyko. W niektórych przypadkach sedacja może być konieczna, ale pacjent może nadal oddychać samodzielnie. Jednak znieczulenie ogólne jest nadal najlepszą opcją dla niektórych pacjentów. Pozwala ono anestezjologowi kontrolować drogi oddechowe bez obaw o natlenienie. Wreszcie, czas powrotu do zdrowia po sedacji jest szybszy niż w przypadku znieczulenia ogólnego.
Poziom sedacji jest uzależniony od wielu czynników. Sposób podania może być umiarkowany lub głęboki. Celem jest zminimalizowanie ryzyka związanego z głęboką sedacją lub wystąpieniem u pacjenta niekorzystnych następstw. Głęboka sedacja wymaga wykwalifikowanego lekarza, który jest dobrze wyszkolony w zarządzaniu drogami oddechowymi i zaawansowanym podtrzymywaniu życia. Metoda ta nigdy nie powinna prowadzić do niezamierzonej utraty świadomości.
Znieczulenie ogólne
We wczesnym okresie stosowania znieczulenia ogólnego lekarze i chirurdzy nie mieli tak naprawdę pojęcia, jak głęboko podawać znieczulenie. Słabo wyszkolony anestezjolog mógł łatwo przedawkować pacjenta. Jednak społeczność anestezjologów stopniowo opracowała standardowe metody i protokoły monitorowania. W 1937 roku Arthur Guedel stworzył wykres, który wyjaśniał cztery etapy znieczulenia. Etapy te były opisane jako rosnące w głębokości od etapu 1 do etapu 4. Nowsze leki anestetyczne i techniki podawania pomogły przyspieszyć początek i powrót do znieczulenia ogólnego.
Pacjenci poddawani znieczuleniu ogólnemu powinni mieć odpowiednią wiedzę na temat swojej historii medycznej. Anestezjolog dokona przeglądu dokumentacji medycznej i przeprowadzi wywiad z pacjentem w celu określenia najbardziej odpowiednich kombinacji leków i właściwych metod monitorowania. Podczas oceny kluczowe czynniki obejmują wiek pacjenta, wskaźnik masy ciała i historię choroby. Ważnym czynnikiem jest również czas przebywania pacjenta na czczo. Wybór leków jest ważny, ponieważ nieprawidłowe znieczulenie może spowodować świadomość znieczulenia i nadciśnienie śródoperacyjne.
Indukcja znieczulenia ogólnego następuje w sali operacyjnej, choć anestezjolog może korzystać z oddzielnego pomieszczenia anestezjologicznego przylegającego do sali. Podczas znieczulenia ogólnego pacjent traci odruchy ochronne i regularny rytm oddychania. Rurka do oddychania pomaga utrzymać otwarte drogi oddechowe i regulować czynności oddechowe. Najczęstszym rodzajem środka znieczulającego jest antagonista beta-adrenergiczny (Beta-adrenergic antagonist), ale istnieją również inne rodzaje leków, które mogą być podawane.
Chociaż znieczulenie ogólne jest bardzo skutecznym lekiem przy poddawaniu się operacji, ma wiele skutków ubocznych. Jeśli jest stosowane niewłaściwie, może powodować nudności, wymioty, a nawet śmierć. Na szczęście, większość ludzi może przejść znieczulenie ogólne bez doświadczania żadnych poważnych komplikacji. Istnieje jednak kilka środków ostrożności, o których należy pamiętać, a znieczulenie ogólne jest stosunkowo bezpieczne w większości przypadków. W razie potrzeby anestezjolog może podać leki ratunkowe.
Środki znieczulenia miejscowego blokują impulsy nerwowe, nie powodując utraty przytomności przez pacjenta. Znieczulenie ogólne wiąże się z utratą przez pacjenta przytomności. Środki uspokajające pomagają pacjentowi odczuwać mniejszy niepokój i zmniejszają lęk. Środki zwiotczające mięśnie i uspokajające paraliżują mięśnie szkieletowe, aby ułatwić intubację i operację. Rozpoczęcie działania znieczulenia ogólnego może trwać kilka minut. Jeśli zabieg wymaga znieczulenia ogólnego, najlepiej przed zabiegiem skonsultować się z anestezjologiem.
Znieczulenie
Znieczulenie ogólne to rodzaj znieczulenia, które podaje się podczas operacji. Jego działanie jest podobne do działania środków uspokajających. Pacjenci nie są w stanie się poruszać ani reagować na jakikolwiek ból. Znieczulenie może również powodować śpiączkę, amnezję i bezruch. Skład chemiczny tych leków może być różny, od zwykłego alkoholu do wyrafinowanych roztworów znieczulających. Leki te wpływają na korę mózgową, która kontroluje percepcję, pamięć i uwagę. Wpływają również na siatkowy układ aktywujący, który reguluje cykl snu i czuwania.
Pomimo swojego znaczenia w chirurgii, nadal istnieje wiele niewiadomych na temat znieczulenia ogólnego. Chociaż znieczulenie ogólne jest lekiem bezpiecznym, wiąże się z potencjalnym ryzykiem. Największe ryzyko wiąże się z operacją, dlatego tak ważne jest, aby upewnić się, że pacjent jest wystarczająco bezpieczny do zabiegu. Zespół anestezjologiczny dokładnie oceni pacjenta przed podaniem jakiegokolwiek rodzaju znieczulenia i sprawdzi, czy występują u niego czynniki ryzyka, takie jak alergie i historia rodzinna.
Podczas znieczulenia lekarz, anestezjolog lub certyfikowana zarejestrowana pielęgniarka anestezjologiczna poda pacjentowi lek. Mogą oni użyć rurki do oddychania, maski lub kroplówki. Będą również monitorować parametry życiowe pacjenta i zidentyfikować wszelkie problemy przed zakończeniem procedury. Pacjenci są zwykle wypisywani tego samego dnia, ale należy pamiętać, że znieczulenie miejscowe może pozostawić pacjentów obolałych.
Znieczulenie ogólne, z drugiej strony, obejmuje całkowite stłumienie zmysłów pacjenta. Znieczulenie ogólne jest stosowane w przypadku poważnych zabiegów chirurgicznych, natomiast sedacja jest często stosowana w przypadku drobnych zabiegów. Podczas znieczulenia ogólnego pacjent nic nie czuje, a nawet zapomina o zabiegu. Znieczulenie ogólne jest również droższe niż znieczulenie miejscowe. Jest to zasadnicza różnica między nimi.
Znieczulenie ogólne może spowodować delirium, które sprawia, że osoba jest zdezorientowana. Może ono utrzymywać się przez kilka dni po zabiegu. Może wystąpić również u dzieci, gdy wybudzają się z narkozy. Świadomość może również wystąpić podczas znieczulenia ogólnego. Świadomość oznacza, że osoba jest świadoma dźwięków i wrażeń. Jest to najczęstszy efekt uboczny znieczulenia ogólnego. Możliwe jest, że osoba jest świadoma bólu podczas znieczulenia ogólnego, choć ten stan nie zdarza się za każdym razem.
Znieczulenie regionalne
W przeciwieństwie do znieczulenia ogólnego, znieczulenie regionalne całkowicie znieczula określoną część ciała. Może być stosowany do różnych procedur, od rurki ucha do operacji ortopedycznych, i obejmuje wstrzyknięcie leku znieczulającego w pobliżu skupiska nerwów. W niektórych przypadkach znieczulenie regionalne może być również stosowane do całkowitego zablokowania czucia na całym ciele, w tym nóg i brzucha. Wstrzykiwanie leków znieczulających odbywa się za pomocą elastycznego cewnika. W obu przypadkach operowany obszar będzie zdrętwiały. Podczas całego zabiegu wymagane jest monitorowanie.
Porównując te dwa rodzaje znieczulenia, znieczulenie regionalne jest uważane za bezpieczniejszą i skuteczniejszą metodę. Istnieje jednak kilka zalet znieczulenia regionalnego w porównaniu ze znieczuleniem ogólnym. Znieczulenie regionalne jest w dużej mierze stosowane w celu poprawy jakości bólu pooperacyjnego i zmniejszenia ryzyka krwawienia, które może mieć szkodliwy wpływ na pacjenta. Ponadto pacjenci, którzy poddają się znieczuleniu regionalnemu, zazwyczaj doświadczają mniej skutków ubocznych, mniejszej częstości występowania zakrzepów krwi i mniejszej utraty krwi niż pacjenci, którzy poddają się znieczuleniu ogólnemu. Ponadto u pacjentów występuje zwykle mniej powikłań po znieczuleniu regionalnym, w tym mniej nudności i wymiotów, krótszy pobyt w szpitalu i wyższy poziom zadowolenia.
Przed poddaniem się operacji w znieczuleniu ogólnym należy poinformować anestezjologa o wszelkich istniejących alergiach. Niektóre leki znieczulające mogą powodować alergie krzyżowe. Szczególnie częste są alergie na jajka i soję. Dlatego ważne jest, aby poinformować anestezjologa o wszelkich alergiach na żywność lub leki. W razie ich wystąpienia będzie on mógł odpowiednio dostosować znieczulenie.
Podczas zabiegu w trakcie znieczulenia będzie Pan/Pani musiał/a być przytomny/a, a anestezjolog będzie monitorował Pana/Pani parametry życiowe i oceniał, czy jest Pan/Pani przytomny/a czy też nie. Podczas zabiegu lekarz anestezjolog będzie monitorował rytm serca i ciśnienie krwi, a także poziom tlenu we krwi. Podczas operacji zostanie również użyty dodatkowy aparat tlenowy.
Podobne tematy
