Czy istnieją efekty uboczne znieczulenia ogólnego? Przeczytaj ten artykuł, aby się tego dowiedzieć! Możesz również przeczytać o powszechnych powikłaniach i zapobieganiu im. Oto kilka powszechnych skutków ubocznych znieczulenia ogólnego:
Częste skutki uboczne
Do częstych skutków ubocznych znieczulenia ogólnego należą senność, groginess i dreszcze. Na szczęście nie są one trwałe. Podczas gdy sam zabieg powoduje śpiączkę, długoterminowe skutki znieczulenia ogólnego mogą być poważniejsze. Anestezjolodzy muszą radzić sobie z utrzymującymi się poznawczymi efektami ubocznymi, również. Niektórzy pacjenci mogą odczuwać ból po zabiegu. Niemniej jednak, efekty te są dobrze znane.
Niektóre poważne powikłania znieczulenia ogólnego są rzadkie. Drobne, takie jak nudności i wymioty, mogą minąć po krótkim czasie. Jednak pacjenci z poważnymi powikłaniami znieczulenia powinni natychmiast szukać pomocy medycznej lub zostać przewiezieni na izbę przyjęć. Pacjenci z chorobami podstawowymi mogą być lepiej obsługiwani przez znieczulenie miejscowe. Ryzyko związane ze znieczuleniem ogólnym jest wyższe u starszych pacjentów. Niemniej jednak drobne działania niepożądane znieczulenia ogólnego są częstsze i można ich uniknąć.
U niektórych pacjentów po znieczuleniu ogólnym mogą wystąpić wymioty i suchość w ustach, ale zazwyczaj ustępują one szybko. U niektórych pacjentów występują również dreszcze i trudności z oddawaniem moczu. Jeśli jesteś podatny na te skutki uboczne, lekarz anestezjolog może przepisać wcześniej lek. Niektórzy pacjenci mogą mieć trudności z oddychaniem po zabiegu. Skutki znieczulenia ogólnego mogą również spowodować, że środki zwiotczające mięśnie wpłyną na Twoją zdolność poruszania się lub myślenia. Dlatego należy być świadomym tych skutków ubocznych i omówić je z chirurgiem przed zabiegiem.
Powikłania
Chociaż znieczulenie ogólne jest najbezpieczniejszą metodą znieczulenia, zdarzają się powikłania. Powikłania te mogą mieć charakter od łagodnych do zagrażających życiu. Trudno jest przewidzieć indywidualne ryzyko przed zabiegiem, dlatego w wielu badaniach starano się oddzielić ryzyko chirurgiczne od ryzyka anestezjologicznego. Aby uniknąć złych wyników, anestezjolodzy powinni być zaznajomieni z ryzykiem i możliwymi predyktorami dla populacji pacjentów, których leczą. Poniżej przedstawiono niektóre z najczęstszych powikłań znieczulenia:
Do częstych działań niepożądanych należą wymioty i nudności. U niektórych osób może wystąpić ból gardła lub uszkodzenie warg i dziąseł od rurek oddechowych. Inne możliwe powikłania to zatrzymanie akcji serca i hipertermia złośliwa, dziedziczna choroba mięśni. Te efekty uboczne zazwyczaj ustępują w ciągu kilku godzin. Aby zapobiec tym skutkom ubocznym stosuje się kilka leków. Ryzyko jest zwiększone u osób z istniejącymi wcześniej chorobami serca lub wysokim ciśnieniem krwi.
Niektórzy pacjenci doświadczą krótkich okresów świadomości podczas znieczulenia ogólnego. Jest to rzadkie, ale może się zdarzyć u osób poddanych znieczuleniu. Doświadcza tego około jeden lub dwóch pacjentów na tysiąc znieczuleń ogólnych. Należy zauważyć, że stan ten jest powikłaniem, które może wpłynąć na zdolność pacjenta do poruszania się. Ponadto osoby, które doświadczają świadomości, mogą doświadczyć problemów psychologicznych podobnych do zespołu stresu pourazowego. Jednak w rzadkich przypadkach pacjent będzie w pełni świadomy podczas zabiegu.
Zapobieganie
Zapobieganie skutkom ubocznym znieczulenia ogólnego jest niezbędne dla bezpieczeństwa pacjenta i jego personelu medycznego. Poniżej przedstawiono kilka wskazówek, które pomogą Państwu przygotować się do zabiegu chirurgicznego. Przed planowanym zabiegiem należy omówić z lekarzem historię choroby. Upewnij się, że omówisz wszelkie warunki, które mogą powodować komplikacje podczas znieczulenia. Pomoże to anestezjologowi zapobiec nieprzewidzianym komplikacjom i zapewni bezpieczeństwo zarówno Tobie, jak i Twojemu zespołowi opieki zdrowotnej.
Zapobieganie Niezamierzona świadomość śródoperacyjna (UIA), stan, który występuje u około jednej na 19 000 osób poddawanych znieczuleniu ogólnemu, może wystąpić. Chociaż jest to stosunkowo rzadkie zdarzenie, niezamierzona świadomość śródoperacyjna może prowadzić do długotrwałych problemów psychologicznych u pacjenta. Chociaż zwykle krótkotrwałe, pacjenci stają się świadomi niejasnych doświadczeń zmysłowych podczas operacji, a przyczyna UIAN nie jest znana. Niemniej jednak znieczulenie ogólne niesie ze sobą szereg zagrożeń i choć jest lekiem wysoce bezpiecznym, ryzyko wystąpienia ciężkiej reakcji jest największe podczas zabiegu.
Zapobieganie znieczuleniu jest koniecznością przed poddaniem się jakiejkolwiek operacji. Upewnij się, że przestrzegasz wszystkich instrukcji przedoperacyjnych, w tym co jeść i pić przed operacją, a czego nie robić. Stosując się do tych wskazówek, zminimalizujesz skutki uboczne znieczulenia ogólnego. Ponadto, należy unikać palenia tytoniu przez jeden dzień przed operacją. Rzucenie palenia poprawia stan zdrowia serca i płuc. Jeśli jednak przepisano Państwu jakieś lekarstwo, należy pamiętać o tym, aby przyjmować je z łykiem wody.
Delirium pooperacyjne
Chociaż dokładne mechanizmy stojące za delirium pooperacyjnym nie są jasne, klinicyści stosują strategie minimalizujące ryzyko. Na przykład lekarze z John Hopkins stale rozmawiają ze starszymi pacjentami podczas znieczulenia regionalnego, aby upewnić się, że reagują na swoje imię. To podejście może być lepsze od monitorowania ciśnienia krwi lub tętna, ponieważ może służyć jako wskaźnik głębokości znieczulenia. Chociaż potrzebne są dalsze badania, strategia ta zyskuje na popularności.
W niedawno przeprowadzonym badaniu naukowcy sprawdzili związek między delirium pooperacyjnym a funkcjami poznawczymi. Pacjenci, którzy majaczyli po operacji, mieli zwiększone ryzyko długotrwałego pogorszenia funkcji poznawczych. Pacjenci z delirium pooperacyjnym mieli medianę wyniku Mini-Mental State Examination, która zmniejszyła się o dwa punkty. Ponadto pacjenci ci częściej wymagali opieki pielęgniarskiej, a delirium wiązało się ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia otępienia u starszych pacjentów.
Chociaż nie istnieje test medyczny pozwalający wykryć delirium po operacji, różnice we krwi stwierdzone u pacjentów z delirium pooperacyjnym mogą stanowić wskazówkę na przyszłość. Przedoperacyjne poradnictwo i testy neuropsychologiczne mogą zidentyfikować pacjentów zagrożonych delirium. Przedoperacyjne odżywianie i odpowiednie leki mogą poprawić stan dziecka i zmniejszyć ryzyko wystąpienia delirium po operacji. Jednak leki mogą zwiększać ryzyko wystąpienia delirium pooperacyjnego u starszych pacjentów.
Hipertermia złośliwa
Chociaż hipertermia złośliwa jest rzadka, może wystąpić podczas operacji i wkrótce po niej. Objawy mogą być łagodne lub ciężkie i zwykle występują w ciągu 12 do 24 godzin. Ponieważ osoby poddawane znieczuleniu są nieprzytomne podczas zabiegu, mogą nie wiedzieć, że cierpią na hipertermię złośliwą. Pielęgniarki anestezjologiczne i anestezjolodzy będą monitorować pacjentów podczas operacji, szukając objawów hipertermii złośliwej i szybko reagując odpowiednim leczeniem.
Stan ten jest rzadką, ale potencjalnie zagrażającą życiu reakcją na znieczulenie ogólne. Chociaż hipertermia złośliwa jest rzadkim działaniem niepożądanym znieczulenia ogólnego, jest bardzo uleczalna. Jest ona zazwyczaj dziedziczna i występuje w rodzinach, ale można ją wyleczyć. Hipertermia złośliwa jest spowodowana reakcją na pewne leki, które są stosowane w celu pozbawienia pacjenta przytomności. Podczas gdy większość ludzi nie rozwija hipertermii złośliwej za każdym razem, gdy otrzymują znieczulenie, wielu z tych, którzy na nią cierpią, było wcześniej narażonych na działanie leku „wyzwalającego”. Osoby, które były narażone na hipertermię złośliwą, mogą mieć również objawy, gdy są chore lub aktywne fizycznie.
Chociaż hipertermia złośliwa jest często spowodowana schorzeniem genetycznym, może być wywołana przez dowolną liczbę lotnych środków anestetycznych. Dostępne są badania genetyczne, które są jedynym sposobem uzyskania pewności, że u pacjenta występuje to schorzenie. Niestety, może być ono bardzo drogie i tylko cztery laboratoria w Stanach Zjednoczonych oferują to badanie. Dla tych pacjentów, którzy są genetycznie predysponowani do hipertermii złośliwej, anestezjolog poda Ci znieczulenie nie wywołujące reakcji. W przypadku, gdy operacja jest niezgodna z hipertermią złośliwą, chirurg jak najszybciej przerwie znieczulenie.
Sedacja a znieczulenie ogólne
Lekarz użyje kombinacji gazów wziewnych i sedacji dożylnej, aby uczynić Państwa nieprzytomnymi i nieświadomymi otoczenia. Ten rodzaj znieczulenia jest dostępny tylko wtedy, gdy lekarz jest anestezjologiem, czyli lekarzem specjalizującym się w znieczulaniu. Po poddaniu się znieczuleniu ogólnemu nie można pamiętać zabiegu i można się obudzić dopiero po zużyciu leków. Pacjenci z cukrzycą lub poważnymi problemami z sercem nie powinni być poddawani znieczuleniu ogólnemu.
W jednym z badań metaanaliza siedmiu prób wykazała znacznie gorsze wyniki u pacjentów poddanych GA. W badaniu tym uwzględniono jednak kilka prób, w których nie dokonano randomizacji pacjentów. W drugiej metaanalizie uwzględniono tylko trzy pierwsze randomizowane badania kontrolowane, a wynik po trzech miesiącach nie był wynikiem głównym. W ostatnim badaniu pacjent, który otrzymał oba rodzaje znieczulenia, miał większe prawdopodobieństwo uzyskania pozytywnego wyniku.
Oprócz różnic między sedacją a znieczuleniem ogólnym, należy znać różne rodzaje znieczulenia i ich wpływ na organizm. Sedacja, czyli umiarkowane uspokojenie, wywołuje u pacjentów rozluźniony stan świadomości. W przeciwieństwie do tego, znieczulenie ogólne całkowicie wyłącza układ nerwowy pacjenta. Sedacja jest stanem pomiędzy snem a odprężoną świadomością, co oznacza, że pacjent jest świadomy swojego otoczenia, ale nie odczuwa bólu.
Bezpieczeństwo dla matek karmiących i niemowląt
Światowa Organizacja Zdrowia zaleca wyłączne karmienie piersią przez pierwsze sześć miesięcy po urodzeniu, a następnie karmienie uzupełniające przez kolejne dwa lata. Inicjatywa UNICEF „Baby Friendly” zachęca kobiety do karmienia piersią dzieci po znieczuleniu, ale wytyczne są ograniczone. Nowe wytyczne, opublikowane 31 lipca w Anaesthesia, dostarczają więcej informacji na temat karmienia piersią po znieczuleniu ogólnym. Nowe wytyczne dotyczące karmienia piersią po operacji zostały opracowane przez Joellene Mitchell i współpracowników i uwzględniają dane farmakokinetyczne dotyczące leków stosowanych podczas znieczulenia.
Nowe zalecenia pochodzą od komisji protokolarnej ABM, która rozszerzyła poprzednie wytyczne dotyczące karmienia piersią po znieczuleniu ogólnym. Rozszerzenie przypisuje się zwiększonemu szacunkowi dla karmienia piersią wśród lekarzy. Komitet protokołu ABM jest obecnie w trakcie finalizowania zaktualizowanych zaleceń dotyczących porodu i połogu w znieczuleniu ogólnym. Oczekuje się, że ostateczny protokół zostanie opublikowany na początku 2018 roku.
Podczas gdy wiele leków przeciwbólowych jest bezpiecznych dla matek karmiących piersią, niektóre rodzaje środków znieczulających mogą mieć niepożądane działanie na mleko matki. Większość leków, które są bezpieczne dla karmienia piersią, nie przedostaje się do mleka dziecka. Jednak lekarz nie może zagwarantować bezpieczeństwa danego leku. Korzystanie z pomocy konsultanta laktacyjnego może pomóc upewnić się, że lek nie wpływa na rutynę karmienia piersią. Niemowlę może również kontynuować karmienie piersią, gdy matka jest obudzona.
Podobne tematy
